Dochód operacyjny przemysłu tytoniowego sięgnął 24,86 mld USD. Potencjał rynkowy papierosów elektronicznych jest ogromny.

Indonezja jest ważnym światowym rynkiem papierosów i jednym z głównych krajów produkujących tytoń, a jej gospodarka jest w dużym stopniu uzależniona od przemysłu tytoniowego. Przewiduje się, że dochód operacyjny krajowego przemysłu tytoniowego osiągnie 24,86 miliardów dolarów w 2022 roku, co oznacza wzrost o 5,8% w stosunku do 2021 roku. Następnie przyjrzyjmy się rozwojowi tego ważnego rynku konsumpcji tytoniu.

Przemysł tytoniowy ma daleko idące wpływy w Indonezji

Od XIX wieku uprawa i konsumpcja tytoniu zakorzeniła się w tym kraju. Rynek tytoniowy w Indonezji różni się od innych krajów. Dominują w nim papierosy goździkowe. Roczna sprzedaż papierosów goździkowych stanowi około 95% rocznej sprzedaży wszystkich papierosów w Indonezji. Chociaż lokalna konsumpcja tytoniu spada w ostatnich latach, Indonezyjczycy nadal wypalą do 300,2 miliarda papierosów w 2019 roku. Około 75% papierosów Ding w kraju to papierosy wytwarzane maszynowo, a reszta jest skręcana ręcznie, mają jeden z najwyższych wskaźników palenia na świecie, a palenie jest bardzo powszechne w Indonezji. Według badania przeprowadzonego w 2018 roku liczba konsumentów papierosów w kraju wynosi blisko 100 milionów. Palenie jest codziennym nawykiem wielu lokalnych mieszkańców. 62,9% mężczyzn pali, a 4,8% kobiet pali. W Indonezji nie ma minimalnego limitu wiekowego dla konsumentów kupujących papierosy. Sprzedaż papierosów na sztuki jest bardzo powszechna. Według danych Ministerstwa Zdrowia w 2018 roku paliło 33,8% młodzieży poniżej 15 roku życia, w porównaniu z 32,8% w 2016 roku.

COVID-19 i wzrost podatków od papierosów zepchnęły lokalnych konsumentów papierosów do tańszych produktów końcowych. Wiele firm tytoniowych wprowadziło papierosy o mniejszych specyfikacjach opakowań, aby zaspokoić potrzeby indonezyjskich konsumentów. Sytuacja ta zwiększa również popyt na lokalnym rynku tytoniowym na papierosy goździkowe o wysokiej zawartości substancji smolistych.

Pięciu czołowych producentów papierosów w Indonezji

Według danych „The Southeast Asia Tobacco Control Association” w 2020 roku pięć firm tytoniowych kontrolowało prawie 90% indonezyjskiego rynku papierosów.

Sampoerna obejmuje prowadzenie z 32,5% udziałem w rynku, następnie Gudang Garam Group z 27,5% udziałem w rynku, Djarum z 18,7% udziałem w rynku, Bentoel z 8% udziałem w rynku i Indonesian Tobacco z 3% udziałem w rynku, pozostałe 10,3% udziału w rynku dzieli około 500 małych i średnich producentów tytoniu.

Według informacji Indonezyjskiej Fundacji Rozwoju przemysł tytoniowy jest ważny w Indonezji, dając zatrudnienie 5,98 mln Indonezyjczyków, z czego 4,28 mln pracuje w przedsiębiorstwach produkujących i sprzedających papierosy, a 1,7 mln zajmuje się sadzeniem tytoniu. W 2019 roku liczba pracujących w przedsiębiorstwach produkujących tytoń stanowiła 0,34% ogółu zatrudnionych w kraju. Podobnie jak w wielu krajach uprawiających tytoń, tytoń jest uprawiany głównie przez rolników tytoniowych, którzy utrzymują się z tytoniu. Ponadto lokalny przemysł tytoniowy musi ciężko pracować, aby rozwiązać problem pracy dzieci.

Zdecentralizowany proces decyzyjny prowadzi do braku ciągłości polityki

Ponieważ przemysł tytoniowy odgrywa bardzo ważną rolę w gospodarce narodowej Indonezji, Indonezja zawsze była ostrożna w kwestii kontroli tytoniu. Indonezja jest też jednym z nielicznych krajów na świecie, które formalnie nie przystąpiły do Ramowej konwencji WHO o ograniczeniu użycia tytoniu. Odpowiedzialność Indonezji za politykę tytoniową jest podzielona między Biuro Prezydenta, sześć ministerstw krajowych i jedną niezależną agencję. Zdecentralizowany proces decyzyjny prowadzi do fragmentacji polityk i braku ciągłości.

Niemniej jednak Indonezja poczyniła pewne postępy w kontroli tytoniu. Od 2014 r. kraj wymaga od producentów papierosów drukowania ostrzeżeń zdrowotnych z przodu iz tyłu paczek papierosów, przy czym ostrzeżenia stanowią 40% powierzchni paczek papierosów. Jednocześnie w niektórych miejscach wprowadzili zakazy palenia, m.in. w komunikacji miejskiej, placówkach opieki medycznej czy placówkach oświatowych. Indonezja ma również pewne ograniczenia dotyczące nadawania reklam wyrobów tytoniowych w telewizji i radiu.

Choć podatek od papierosów był wielokrotnie podnoszony, krajowa cena papierosów w Indonezji jest wciąż najniższa w regionie Azji i Pacyfiku, a podatek od wyrobów tytoniowych znacznie niższy od standardu proponowanego przez Światową Organizację Zdrowia. System podatku od wyrobów tytoniowych w Indonezji jest bardzo złożony. Obecnie Indonezja dzieli stawkę podatku od papierosów na 10 poziomów w zależności od rodzaju, ilości i ceny wyrobów tytoniowych. Ustanowiono tak wiele poziomów, aby chronić mniejszych producentów tytoniu i krajowe miejsca pracy przed konkurencją.

Zgodnie z „Tytoniową mapą drogową” zaplanowaną przez rząd Indonezji w 2017 r. Oczekuje się, że liczba poziomów podatków od wyrobów tytoniowych zostanie zmniejszona, ale plan ten został następnie wycofany. W listopadzie 2018 r. Ministerstwo Koordynacji Gospodarczej kraju uruchomiło nową „tytoniową mapę drogową”, podkreślając znaczenie przemysłu tytoniowego i opowiadając się za tym, aby ochrona przemysłu tytoniowego trwała do 2025 r.

Podatki na wszystkie rodzaje papierosów rosną

1 stycznia 2022 roku Indonezja podniesie podatki na wszystkie rodzaje papierosów średnio o 12% i zmniejszy liczbę poziomów podatków z 10 do 8. Według Ministerstwa Finansów Indonezji reforma podatkowa ma na celu pokrycie rosnących kosztów leczenia i opieki zdrowotnej. Rosnący wskaźnik palenia doprowadził do wzrostu tych kosztów. Jednocześnie ma to na celu dalsze ograniczenie wskaźnika palenia wśród nastolatków.

Nadzór nad nowymi wyrobami tytoniowymi nie jest doskonały

W Indonezji papierosy elektroniczne są bardziej popularne niż papierosy podgrzewane. Ponieważ papierosy elektroniczne zostały wprowadzone na rynek w Indonezji wcześniej niż papierosy podgrzewane, papierosy elektroniczne zostały wprowadzone w Indonezji w 2010 r., a papierosy podgrzewane w Indonezji w 2019 r. Według badań Indonezyjskiej Fundacji Rozwoju w 2022 roku w kraju będzie około 2,2 miliona konsumentów e-papierosów.

W 2022 roku w kraju będzie około 2,5 miliona konsumentów e-papierosów

Rząd Indonezji dzieli wyroby tytoniowe inne niż papierosy na inne wyroby tytoniowe. Produkty te obejmują tabakę, tytoń do żucia, papierosy elektroniczne i papierosy podgrzewane. Wszystkie inne wyroby tytoniowe są opodatkowane stawką 57%.

Indonezyjska Fundacja Rozwoju uważa, że rząd Indonezji powinien nakładać niższe podatki na nowe wyroby tytoniowe niż na palne wyroby tytoniowe oraz powinien zwiększyć siłę nabywczą i wygodę indonezyjskich konsumentów w przypadku nowych wyrobów tytoniowych.

Oprócz przepisów dotyczących podatku importowego i konsumpcyjnego Indonezja nie wydała jeszcze szczegółowych i kompleksowych przepisów dotyczących nowych wyrobów tytoniowych. Różne agencje regulacyjne mają różne podejście do nowych wyrobów tytoniowych, a odpowiednie polityki nie zostały w pełni skoordynowane. Indonezyjskie organy regulacyjne ds. żywności i leków chcą zakazać e-papierosów, ale indonezyjskie Ministerstwo Zdrowia chce uregulować e-papierosy, tak jak tradycyjne wyroby tytoniowe.

W krajach o niskich i średnich dochodach siła nabywcza stanowi wyzwanie dla rozwoju nowych wyrobów tytoniowych. Harris Siajian z Indonezyjskiej Fundacji Rozwoju uważa, że nowe wyroby tytoniowe odniosą sukces na indonezyjskim rynku. Powiedział: „Indonezja ma całkowitą populację ponad 200 milionów, w tym około 52 milionów wykształconych ludzi z klasy średniej. W ciągu ostatnich 20 lat wielu biednych ludzi przeszło poważną przemianę i weszło w szeregi wykształconej klasy średniej. To dobra okazja do rozwoju nowych wyrobów tytoniowych. Indonezyjska klasa średnia zawsze była ważną siłą napędową rozwoju gospodarczego kraju. Od 2002 roku konsumpcja tej części grupy z roku na rok rośnie. Odpowiedni ambasador marki, wygoda produktu oraz siła nabywcza odgrywają bardzo ważną rolę w sukcesie sprzedaży nowych wyrobów tytoniowych.