zacząłem palić kiedy miałem około 14 lat. Moi rodzice również dorastali, paląc, paląc papierosy, by radzić sobie z lękiem i stresem. Zdrowie psychiczne zawsze było problemem w naszej rodzinie, ale w tamtym czasie nie było zasięgu ani prawdziwej diagnozy, więc nie było odpowiednich umiejętności radzenia sobie z naszą wiedzą. Zrobili to, co wiedzieli, a ja z kolei zrobiłem to samo. Osiągając dorosłość wiedziałem, że papierosy są dopuszczalne. Otoczyłem się innymi palaczami i nigdy nie mogłem ich znaleźć. Papierosy dały mi pretekst do ucieczki. Pocieszali mnie i wspierali. Zawsze tam byli, kiedy wydawało się, że nikt lub nic nie może być. Zwróciłem się do papierosów jako środka przeciwstresowego. Jeśli w rodzinie było przemijanie, paliłem więcej. Ciężkie chwile to nic, czego nie może wyleczyć papieros lub trzy. Zawsze byłem fizyczny w moich zajęciach, więc wmówiłem sobie, że nie ma realnych szkód w moim ciele.

Nic nie wskazywało na to, że moje zdrowie się pogarsza. Później u mojej matki zdiagnozowano POChP, chorobę, o której nic nie wiedziałam. Skończyło się na tym, że odebrało jej życie, a nawet po tym, jak naprawdę nie miałem pojęcia, że to, co się z nią stało, może przydarzyć się i mnie. Zacząłem poważnie rozważać odłożenie paczek, ale nigdy nie podjąłem żadnych rzeczywistych kroków w tym kierunku. Rok 2017 był początkiem mojej prawdziwej pobudki. W maju 2017 roku miałem pierwszą irytację POChP. Tego ranka spojrzałem mojej córce w oczy, gdy czułem się, jakbym umierał. Pomyślałem, że muszę przestać i że nie chcę tak żyć. Po pierwszej irytacji przyszło wielu, wiele więcej. Dopiero najgorsze i ostatnie dwa przekonały mnie, że nadszedł czas, aby przestać. Ze wszystkich epizodów, których doświadczyłem ja i moja rodzina, ani razu nie straciłem przytomności. Ostatnie dwa w 2019, maju i czerwcu, całkowicie znokautowałem. Oba razy były szokujące, szalone i niesamowicie przygnębiające. Moja rodzina to jedyny powód, dla którego do dziś żyję. Od ostatniej irytacji 25 czerwca nie paliłem. Każdy odcinek był naprawdę przerażający dla tych, których kocham, i równie przerażające, gdy widziałem, jak przechodzę.

Odkąd rzuciłem, mogłem wchodzić i schodzić po schodach częściej niż kiedykolwiek w maju lub czerwcu. Mogę robić więcej tego, do czego jestem przyzwyczajony, biegać po domu, bawić się z kotami i wykonywać prace domowe. Nie mogę powiedzieć, że moje życie wróciło do normy, ale mogę powiedzieć, że jestem wolny od papierosów i jestem z tego dumny. Wyglądałam wysoko i nisko na waporyzator, który nie drażni zbyt mocno mojego gardła ani nie wywołuje napadów kaszlu, a taki, który po prostu dobrze leży w mojej dłoni. Nie chcę już nigdy więcej dotykać paczki, ale nikotyna jest najbardziej uzależniającym narkotykiem, jaki istnieje. Trochę zajmie mi przystosowanie się do braku nikotyny, więc nadal używam produktów do waporyzacji, ale planuję też je kopać w pewnym momencie. Wierzę w Twoją firmę i kocham Twoje produkty! Mam nadzieję, że moja historia może zainspirować, a nawet sprawić, że niektórzy ludzie cofną się o krok i zastanowią przez chwilę.

Autor: Lana Freiwald